ส่วนที่ ๗ การโฆษณาและการเชิญชวน
ข้อ ๑๔ ผู้ประนีประนอมจักต้องไม่อวดอ้างการที่ตนเป็นผู้ประนี ประนอม หรือยินยอมให้ผู้อื่นกระทำเช่นนั้น
คำอธิบาย
การอวดอ้างความเป็นผู้ประนีประนอมต่อบุคคลภายนอกหรือสังคม เป็นกรณีที่จะกระทำไม่ได้ไม่ว่าจะเป็นการอวดอ้างเพื่อแสวงหาประโยชน์ใด ๆ หรือไม่ก็ตาม เนื่องจากบุคคลภายนอกหรือสังคมอาจเข้าใจได้ว่าการกระทำ ของผู้ที่อวดอ้างนั้น มีความเชื่อมโยงหรือเกี่ยวพันกับศาลยุติธรรมด้วย และยิ่ง หากเป็นการอวดอ้างเพื่อทำให้ตนเองได้รับสิทธิประโยชน์การยกเว้นข้อที่ ต้องปฏิบัติตามกฎหมายหรือระเบียบ หรือทำให้ตนเองได้รับการปฏิบัติที่ พิเศษที่ปกติจะไม่ได้รับหากไม่มีการอวดอ้างดังกล่าวแล้ว ยิ่งทำให้เกิดความ เสื่อมเสียแก่การเป็นผู้ประนีประนอมและศาลยุติธรรม นอกจากนี้ผู้ประนี ประนอมจะต้องระมัดระวังไม่ให้บุคคลอื่นนำสถานภาพความเป็นผู้ประนี ประนอมของตนไปใช้อวดอ้าง ไม่ว่าในทางใด ๆ ด้วย หากผู้ประนีประนอม รู้ว่ามีบุคคลใดที่กระทำการในลักษณะดังกล่าว ผู้ประนีประนอมต้องตักเตือน หรือแจ้งให้บุคคลนั้นยุติการกระทำที่เป็นการอวดอ้างเสีย
ข้อ ๑๕ ผู้ประนีประนอมจักต้องไม่โฆษณาหรือเชิญชวนเพื่อให้ตน ได้เป็นผู้ประนีประนอม และไม่พึงรับรองว่าคู่ความจะตกลงกันได้หรือจะ เกิดผลอย่างใดอย่างหนึ่งแก่คู่ความ
คำอธิบาย
ผู้ประนีประนอมต้องไม่เผยแพร่ต่อสาธารณชน เชิญชวน หรือกระทำ การใด ๆ เพื่อให้ตนเองได้ทำหน้าที่เป็นผู้ประนีประนอม การทำข้อตกลง ประนีประนอมยอมความถือเป็นความสมัครใจและความยินยอมของคู่ความ ผู้ประนีประนอมไม่สามารถให้คำรับรองใด ๆ แก่คู่ความ ไม่ว่าจะเป็นการให้ คำมั่นหรือรับประกันว่าคู่ความจะตกลงกันได้หรือให้สัญญาว่าจะเกิดผล อย่างใดอย่างหนึ่งที่สมประโยชน์แก่คู่ความ การกระทำในลักษณะดังกล่าวจึง เกินกว่าอำนาจหน้าที่ของผู้ประนีประนอม และอาจทำให้คู่ความเกิดความ เข้าใจผิด
ที่มา https://oja.coj.go.th/th/file/get/file/20180925e5f0a22d198117cfd0dff6676df50240202651.pdf
