เมื่อหนึ่งเดือนทีแล้วผมเดินทางออกจากประเทศไทยมายังประเทศเยอรมนี การเดินทางนี้เป็นการเดินทางมาเยือนยุโรปครั้งแรก ไม่ได้มาในฐานะนักท่องเที่ยว ไม่ได้มาในฐานะนักเรียนนักศึกษา หรือไม่ได้มาในฐานะคนทำงาน แต่มาเพื่อใช้ชีวิตกับครอบครัวที่เดินทางมาปฏิบัติหน้าที่ทางราชการที่เยอรมนี
นับจากวันที่มาถึงสนามบินมิวนิค ประเทศเยอรมนี และขับรถต่อกันมาถึงกรุงเบอร์ลิน ระหว่างสองข้างทางไม่ได้ทำให้รู้สึกแปลกตาสักเท่าไรนัก รู้สึกว่ามันเหมือนกำลังอยู่ในภาพชินตาของประเทศญี่ปุ่นเสียอย่างนั้น สิ่งที่ต่าง คือ ภาษา ที่นี่ไม่ได้ใช้ภาษาญี่ปุ่นเป็นแน่แท้ คนเยอรมันใช้ภาษาเยอรมันในการสื่อสาร ซึ่งนับจากนี้ไปผมเองก็ต้องฝึกฝน ไม่น่าเชื่อเลยว่า สมัยเรียนปริญญาตรีที่ มอ.ปัตตานี เลือกเรียนวิชาโทภาษาเยอรมัน เรียนจบแล้วก็จบเลย ความรู้ภาษาเยอรมันไม่เคยใช้ในการทำงาน ไม่มีประโยชน์ต่อชีวิตประจำวัน และไม่เคยมีความคิดว่าจะต้องได้ใช้ภาษาเยอรมันทำมาหากิน พอมาถึงวันนี้ดวงชะตาก็ได้พามาถึงเยอรมัน ผมต้องเรียนภาษาเยอรมันในที่สุด
วันนี้ยังไม่เขียนอะไรมาก ขอเกริ่นไว้เท่านี้ก่อนนะครับ ผมตั้งใจว่าจะถ่ายถอดความรู้เกี่ยวกับประสบการณ์ต่าง ๆ ทั้งด้านภาษา วัฒนธรรม และสังคมในมุมมองส่วนตัวต่อเยอรมัน นอกจากเยอรมันแล้ว ผมคงจะทิ้งความรู้ด้านภาษาญี่ปุ่นไม่ได้ เพราะเรียนมาเนิ่นนานและผูกพัน (ถึงตอนนี้ความรู้จะเข้าหม้อไปเยอะแล้ว) ขอให้ตลอดระยะเวลาที่อยู่เยอรมัน ขอให้มีความสุขสมหวังตามคาดหวังทุกประการ
ณัฐพล จารัตน์
16.07.2566
กรุงเบอร์ลิน ประเทศเยอรมนี
A month ago I left Thailand for Germany. This trip was my first visit to Europe. I didn't come as a tourist, not come as a student or for working, but came to live with a family on his official duties in Germany. From the day I arrived at Munich Airport and continued driving to Berlin. Between two sides of the road, I didn't make it feel weird at all. It felt like I was in a familiar picture of Japan. The difference is that the language. Here is definitely not Japanese. Germans use German to communicate. From now on I myself have to practice it.
I can't believe that when I was a bachelor's degree at Prince of Songkla University Pattani Campus, my minor course was German. My knowledge about German has gone at all since I left the university. my knowledge about German language was never used in work, not useful for daily life and never thought that I would have to use the German language for a living. BUT, today I must do it. It likes the destiny brought me to Germany. I finally had to learn German.
Dr.Natthaphon JARAT
16.07.2023
Berlin, Germany
一ヶ月前、私はタイを出て、ドイツに向かいました。 私にとって初めてのヨーロッパ訪問でした。 観光客として来てなくて、学生や仕事で来なくなりません。しかし、家族と一緒に暮らすために来ました。 ミュンヘン空港に到着したその日から、ベルリンへ向けて運転しに来ました。 道路の両側を見て、まったく変な感じはしませんでした。 見慣れた日本の風景にいるような気がしました。 違いは言語です。 ここは明らかに日本語ではありません。 ドイツ人はドイツ語を使います。私はこれからもドイツ語学びないといけないでしょう。
ソンクラ王子大学パタニ・キャンパスで、副専攻がドイツ語でしたけれども、 大学を出て以来、ドイツ語に関する知識はまったくなくなってしまいました。 ドイツ語に関する知識の仕事で使われたことはなく、日常生活にも役立たず、生活のためにドイツ語を使わなければならないとは思ってもいませんでした。 でも、今日はやらなければなりません。 運命かもしれないですが、ドイツまで連れてきました。 これから、ドイツ語頑張ります。
ナッタポン・ジャラット
２０２３年７月１６日（日）
ドイツ・ベルリン
Note***Japanese language was translated by Google
